Âdem’e Biz Kerem ettik

Cehennemden geçmeden, cennete girmek mümkün değildir. O halde azaba atıl ve razı ol ki, cennet lutfuna nail olasın. Burada ilahi bir keramet vardır. Keramet, Allah’ın kuluna sunduğudur.

Allah Hakk’ını bilen, bütün hakları bilir, ‘kul hakkı’, ‘emek hakkı’ gibi.

Allah’ım Hak’tan ayrılmış haksızlardan, ikiyüzlü olanlardan, kötü ahlak sahiplerinden, sana sığınırım! Lütfenle onları, bizden uzak kıl.

Yarabbi! Senden başka Rab ilah yoktur.

Yarattın, davet ettin, elbette ikram edersin, ya Rabbi! Kulların misafire ikramla mükelleftir.

İkram ediyorum; siz aça, fakire ikram etmiyorsunuz. Onlara yaptığınız ikram da, Benim hazinemdendir. İkramın alası cennetimdedir!

Sizi Biz yarattık, sonra suret verdik, sonra da meleklere âdeme secde et dedik! Âdeme biz kerem ettik! Ekrem olan Rab yani ikram eden Rab, Âdeme ne verdiyse onun ikramıdır. Âdemoğlu, ikrama gark edilmiştir.

Rab, şüphesiz var. Rabbimizin tecellisi, bizi okutuyor. Talebe olmayınca, okutmak neye yarar;  onun için insan var!

Rabbim sıktı beni, önce kendi ‘benimi’ okudum, sonra etrafımı okudum. Etraftan sonra, Yaratanı okumaya başladım. Her şey bana, O’nu söylüyor, dedim.

Avfu mağfiret dilemek, her halükarda Allah’a sığınmaktır. Allah, kerem sahibidir. Ey Ekrem, Ey büyük kerem sahibi, demektir.

Allah’tan uzak kalan, kendi başına ne yapabilir ki? En büyük ikram sahibi olan, El Ekrem olan Allah’tır.

Bir bardak suya, insan ne vermez! Ama bunun farkında, değildir. Suyun nimetini de, belki ahrette öğreneceğiz. Allah’ın ikramı, sonsuzdur.

Bizim dilememiz ne ki? Allah bizim için ne diliyorsa, o mühimdir. O, ihya eder. O’nda huzur vardır. Bunda şüphen olmasın!

Veciz sözler

Sevdiklerim hayatta iken benimle idiler, mutluydum. Şimdi onlar, hayatta değiller. Ama dertsiz, kedersiz, sürur içinde bir âlemdeler. Burada kendi hesabıma, onlardan mahrum olduğum için üzgünüm.  Onlar hesabına da huzurluyum, ilahi sırra hayranım.

Benim diyen, sevgiye kavuşamaz. Nefsi ile dolaşan, nefs olur, sevgiye yer kalmaz!